एकीकृत समाजबादीको युवा नेता दिनेश घिमिरेद्वारा काठमाडौ २(क)को सभासद उठने घोषणा

  सुशील कार्की

मेरो पारिबारिक पृष्ठभुमि नै राजनैतिक रह्यो  तर पनि स्पष्ट रुपले आफै  राजनितिमा भने  अनेरास्ववियुको सद्स्य भयर 2061 मा कोटेश्वर बहुमुखी क्याम्पस प्रारम्भिक कमिटिमा लागेको हु । जब 2062 को स्वबियु निर्बाचनमा तत्कालिन प्रजा परिसद्ले जित निकाल्यो र पुर्ण रुपमा सङठन धोस्त भयो ततपश्चात्  दोलखाली बिद्यार्थी अर्जुन बुढाथोकी , बिष्णु पोखरेल दाङका त्रिचन्द्र पौडेल , काभ्रेका उमेस जङ रायमाझी ,सिन्धुपाल्चोकका दिपक थापा नबलपरासिका सन्कर भट्टराई लगायत अन्यलाइ समेटेर सङठन निर्माण गर्दै  बिद्यार्थी राजनिती र पार्टीमा कृयाशिल भयर लागेको हु र आजसम्मको यात्रामा आफैलाइ गर्ब महसुस हुन्छ । गणतन्त्र प्राप्तिको  ०६२/६३ को आन्दोलनमा पनि बिद्यार्थीहरुको नेतृत्व समालेर आन्दोलनमा होमिएको हु , गिरफ्तारी र चौकी बसाइ सामन्य नै भय पनि ! संगठनमा काम गर्दैगर्दा अन्य विभिन्न आन्दोलनको अनुभव त हुने नै भयो ।  विद्यार्थी संगठनका तमाम बिकृती बिसङतीसङ लड्दै तिनकाहक र अधिकारको  आवाज उठाउदै कोटेश्वर बहुमुखी क्याम्पसमा अनेरास्ववियु संगठनलाई स्थापित गराउन अहोरात्र खटेको आजै जस्तो लाग्दछ । देउसीभैलो , मुखपत्र , लाइब्रेरी , सास्कृतिक कार्यक्रम , रचनात्मक क्रियाकलाप आदिका माध्यमबाट संगठन निर्माण गर्दै 2065 सालमा  स्वबियु निर्बाचनमा संगठनलाई राम्रो नतिजा सहित स्थापित गराउन लागे तर केही ब्यतिगत गल्ती र कमजोरिका कारण सभापतिमा पराजित भयको हु तत्पश्चात पनि क्याम्पसमा संगठनात्मक क्रियाकलाप गर्न सधै सबै अध्यक्षहरुलाइ सहयोग गर्न लागि रहेकै छु । 2073 को स्वबियु निर्बाचनमा पनि मैले संगठनलाई अझ स्थापित गराउन मुख्य भुमिका निभाए  भन्दा खासै फरक नपर्ला यद्यपि तत्समयमा संगठनमा रहेका साथिहरुको जोश संगठनप्रतिको लगाब र संगठनको भुमिका मुख्य रह्यो । त्यसपछि पनि संगठन बनाउन र विभिन्न अफ्ठेरोहरुमा भाइ बैनिहरु सङै छु भन्दा खासै फरक नपर्ला । गुटगत राजनितीको प्रभाब वा भनौ आफ्नै कमजोरी लामो समय अनेरास्ववियुमा रहदा अञ्चल कमिटी सद्सय बाहेक उपल्लो कमिटी मा रहेर काम गर्ने मौका चाहिँ पाइयन नै । सधै निर्बाचित कमिटीलाई र अध्यक्षलाई मान्ने स्वभाबका कारण सायद माथिल्लो कमिटीमा जान सकियन अझ खुल्ला रुपमा भन्नू पर्दा नेता सङ नझुक्ने , चाकरी नजान्ने र आफ्नै बलबुतामा गर्व  गर्ने मेरो स्वभाबले नै मलाइ रोक्यो  । सम्सद विघटन पश्चात्  म प्रष्ट रुपमा बिरोधमा रहे र आन्दोलनका विभिन्न कार्यक्रमहरुमा सहभागी भय । नेकपाको अदालती डिभोर्स पछी म एमालेमा फर्किन चाहिन र वाहाहरुलाइ मेरो आबस्यकता पनि परेन म तेसैले पार्टी गठन नहुउन्जेल  माओबादिमा नै बसेको पनि  हु । पछी समाजबादी पार्टी बन्दै गर्दाबाटै म नेकपा एकृकित समाजबादिमा आबद्द भयको हु । ललितपुर जिल्ला कमिटीले मलाइ सदस्यमा , सचिबालयमा र केन्द्रिय परिसद सद्स्यमा जिम्मेवारी दियको छ र मैले सक्ने समय  सहयोग सल्लाह र  सुझाव दिदै आयको छु जसका लागि सिङो जिल्ला कमिटी र विशेष रुपमा अध्यक्ष क हरिकृष्ण थापा , केन्द्रीय सदस्य उमेस शर्मा बजगाइ र केन्द्रिय सदस्य क अमृतनाथ तिमल्सिना लगायत समाजबादिका नेता ज्युहरुलाइ धन्यवाद दिन चाहन्छु । राजनिती सङै व्यावसायिक जीवन बिताइरहदा केही तलमाथी हुनु स्वभाबिक नै हो त्यो बाहेक मैले कोहिकसैलाइ काखापाखा र नेतृत्वलाई अहित हुनेगरि काम कामकारबाही  गरेको छैन । स्थानीय निर्बाचनमा कामनपा ३२ र कागेस्वरी मनहरामा सक्दो सहयोग गरेकै हो तर टिकट बितरण र गठबन्धन निर्माणमा यहाको कमिटीले जुन उचित भुमिका खेल्न पर्ने हो त्यो खेलेन , सामुहिक रुपमा जसरी लाग्नु पर्ने हो तेस्मा लागेन वा भनौ  सकेन  र नतिजा  प्रतिकुल निस्कियो यसैको जिम्मेवारी लिनुको साटो छेत्रीय सम्योजक आफै एकल  प्रदेस उमेदवार भयको कुराले आज निकै ससन्कित र बिस्मित  तुल्यायको छ   किनकी यहाको सम्योजकको भुमिका गठबन्धनमा सहजकारी समन्वय गर्ने भन्दापनी आफू कसरी नेतृत्वमा स्थापित रहने र कसरी चाकरिबाजहरु निर्माण गर्ने र तिनलाइ नै नेतृत्वमा कसरी ल्याउने भन्ने मै रह्यो नत्र हिजो क माधव नेपालले चुनाब लड्दै आयको ठाउँ यहाँ गठबन्धनको राम्रो सम्भबना त कति थियो थियो येस्तो भुगोलमा पार्टीले धेरै कार्यकर्ताको उचित ब्यबस्थापन गर्न किन सकेन ? आज त्यो विषय नै ओझेलमा पारेर आम कार्यकर्ता र जनमतको भावना बिपरित सिफारिस आयको छ ?  स्वयम् म आफै  उमेदवार सिफारिस हुने क्रममा ललितपुरबाट प्रस्ताव पठायको हु किनकी यहाबाट त्यो प्रस्ताव नहुने कुरामा म स्थानीय निर्बाचन बाटै प्रस्टै भैसकेको थिय । । तर प्रदेस भित्र जहाबाट पनि चुनाब लड्न पाइने मेरो अधिकार म काठमाडौं २ ( क ) बाट प्रयोग गर्न चाहन्छु किनकी म हिजो बिद्यार्थी आन्दोलनको नेतृत्व गरेरयहिबाट आयको हु , समाज रुपान्तरणमा मेरो भुमिका बिद्यार्थी राजनितिमा झै सकृय र सफल हुने छ  ।  समग्र प्रदेसको बिकासको योजना ल्याउन म सक्नेछु पनि । हिजो  कामनपा ३२ मा स्थापित भै सकेको नेतृत्वलाई पार्टीलाई गठबन्धन गर्ने नाममा सकायर , कागेस्वरिमा हुन सक्ने गठबन्धन रोकेर एकल उम्मेद्बारी दर्ता गरायर यहाको पार्टी भावना मिचेर कार्यकर्ता सक्कायर सन्खरापुरमा दुइदलिय सिन्डिकेट चलाउनने गुटका मतियारलाइ प्रदेस सभाको साचो सुम्पने कुरामा म सहमत हुनै सक्दिन।  दुई तिहाइको कम्युनिस्ट सरकारको विघटन र पार्टी फुटको जिम्मा जस्ले लियपनी नलिएपनी समग्र क्रिया प्रतिक्रियाको जिम्मा हाम्रै टाउकोमा हुने हो , भोलि हाम्रा सन्ततिले यो देस बिग्रनुमा  उचाइमा पुगेको कम्युनिस्ट आन्दोलन धारासायी बन्नुमा कस्को भुमिका प्रमुख थियो भनी प्रस्न सोधेमा दिने जबाफ म खोज्न चाहन्छु तेसैले यो पटक चुनाब लड्न  र हार्न दुबैछुट एकसाथ उपलब्ध हुनेछैन बहाना यो होस वा त्यो तेसैले यसपटक प्रदेस सभाको निर्बाचनमा मेरो उम्मेद्बारी काठमाडौ २( क)  बाट हुने कुरा सबैमा जानकारी गराउन चाहन्छु , पार्टीले नै निर्णय गरेमा कलम चिन्हमा नत्र स्वतन्त्र ।अभिबादन